Technologia thermoelectrica est ars activa moderationis thermalis, quae in effectu Peltier fundatur. A JCA Peltier anno 1834 inventa est. Hoc phaenomenon calefactionem vel refrigerationem iuncturae duarum materiarum thermoelectricarum (bismuthi et telluridi) implicat, currente electrico per iuncturam ducendo. Dum operatur, currente electrico continuo per modulum TEC fluit, calorem ab uno latere ad alterum transferri faciens, latus frigidum et calidum creans. Si directio currentis invertitur, latera frigida et calida mutantur. Vis refrigerandi etiam mutando currentem operandi adaptari potest. Typica refrigeratio unius stadii (Figura 1) ex duabus laminis ceramicis constat, inter quas materia semiconductoria generis p et n (bismuthi, telluridi) posita est. Elementa materiae semiconductoriae electrice in serie et thermaliter parallele connexa sunt.
Modulus refrigerationis thermoelectricae, instrumentum Peltier, moduli TEC, pro genere antliae energiae thermalis status solidi considerari possunt, et propter pondus, magnitudinem et celeritatem reactionis, aptissimi sunt ad usum systematum refrigerationis integratorum (ob spatii limitationem). Cum commodis ut operatio quieta, resistentia contra fracturas, resistentia contra ictus, vita utilis longior et facilis sustentatio, moduli refrigerationis thermoelectricae moderni, instrumentum Peltier, moduli TEC, latam applicationem habent in campis instrumentorum militarium, aviationis, aerospatialis, curationis medicae, praeventionis epidemiarum, apparatus experimentalis, productorum usui quotidiano (refrigeratorium aquae, refrigeratorium autocinetorum, refrigeratorium deversoriorum, refrigeratorium vini, refrigeratorium personale minimum, stragulum dormiendi refrigerans et calefaciens, etc.).
Hodie, propter pondus leve, magnitudinem vel capacitatem parvam et pretium vile, refrigeratio thermoelectrica late adhibetur in apparatu medico, pharmaceutico, aviatione, industria aerospatiali, rebus militaribus, systematibus spectrocopiae, et productis commercialibus (velut dispensatoribus aquae calidae et frigidae, refrigeratoribus portatilibus, refrigeratoribus autocinetorum, et cetera).
Parametri | |
I | Currens Operativus ad Modulum TEC (in Amperiis) |
Imaximum | Currens operandi qui maximam differentiam temperaturae △T facitmaximum(in Amperiis) |
Qc | Quantitas caloris quae a latere frigido TEC absorberi potest (in Watts) |
Qmaximum | Maxima quantitas caloris quae a latere frigido absorberi potest. Hoc fit apud I = Imaximumet cum Delta T = 0. (in Watts) |
Tcalidus | Temperatura superficiei lateris calidi cum modulus TEC operatur (in °C) |
Tfrigidus | Temperatura faciei lateris frigidae cum modulus TEC operatur (in °C) |
△T | Differentia temperaturae inter latus calidum (Th) et latus frigidum (Tc(Delta T = Th-Tc(in °C) |
△Tmaximum | Maxima differentia temperaturae quam modulus TEC inter latus calidum (Th) et latus frigidum (Tc). Hoc fit (capacitas refrigerandi maxima) apud I = Imaximumet Qc= 0. (in °C) |
Umaximum | Tensio electrica suppleta apud I = Imaximum(in Voltis) |
ε | Efficacia refrigerationis moduli TEC (%) |
α | Coefficiens Seebeck materiae thermoelectricae (V/°C) |
σ | Coefficiens electricus materiae thermoelectricae (1/cm·ohm) |
κ | Conductivitas thermoelectrica materiae thermoelectricae (W/CM·°C) |
N | Numerus elementi thermoelectrici |
Iεmaximum | Currentis adiuncta cum temperatura lateris calidi et lateris veteris moduli TEC valorem definitum attingit et maximam efficientiam (in Amperiis) obtinere requiritur. |
Introductio Formularum Applicationis ad Modulum TEC
Qc= 2N[α(T)c+273)-LI²/2σS-κs/Lx(Th- T.c) ]
△T = [Iα(Tc+273)-LI/²2σS] / (κS/L + Iα]
U = 2 N [IL /σS +α(T)]h- T.c)]
ε = Qc/UI
Qh= Qc + IU
△Tmaximum= Th+ 273 + κ/σα² x [ 1-√2σα²/κx (T .h+273) + 1]
Imaximum =κS/Lαx [√2σα²/κx (T)]h+273) + 1-1]
Iεmaximum =ασS (Th- T.c) / L (√1 + 0.5σα² (546 + T)h- T.c)/ κ-1)